Türkiye’de Okul Öncesi Egitimin Tarihçesi

  

Türkiye’de Cumhuriyet döneminden önce küçük yaştaki çocukların eğitimi ile ilgili çalışmalar 15. yüzyılda, Fatih Sultan Mehmet zamanına kadar uzanır. Bu dönemde vakıflar aracılığı ile kurulan, eğitim kurumları arasında yer alan ‘’Sıbyan Okulları’’ bir anlamda okul öncesi eğitim kurumlarının ilk örnekleri sayılabilirler. Osmanlı döneminde yerli halk için olmamakla birlikte azınlıklar ve yabancılar için büyük kentlerde anaokullarının açıldığı görülür.

1913-1917 yılları arasında İmparatorluk sınırları içerisinde resmi anaokulları açılmıştır.

Emrullah Efendi’nin nazırlığında 1913 yılında çıkarılan ‘’Tedrisat-ı İptidaiye Kanunu Muvakkatı’’ (Geçici İlköğretim Kanunu) ile anaokullarının ülkenin her yerine yaygınlaştırılması emredilmiştir. Bu kanunda Ana Mektepleri ve Sıbyan Sınıfları’nın ilköğretime bağlı olduğu belirtilmiştir.

Cumhuriyet ilan edildiği tarihte, yaklaşık 80 anaokulu bulunuyordu.

1927-1928 öğretim yılında Ankara’da öğretim süresi iki yıl olan Ana Öğretmen Okulu açılmıştır. 1930-1931 yılına kadar faaliyet gösteren bu okul da kapatılmıştır.

1992 yılında 3797 sayılı kanunla Merkez Teşkilatı bünyesinde yeni bir birim olarak ‘’Okul Öncesi Eğitimi Genel Müdürlüğü’’ kurulmuştur.